Pælingar Stefáns Friðriks Stefánssonar

Honum er ekkert mannlegt óviðkomandi - frelsið er yndislegt!

31 mars 2006

Tony Blair veikist sífellt í valdasessi

Tony Blair

Það sígur sífellt meir á ógæfuhliðina hjá Tony Blair forsætisráðherra Bretlands og leiðtoga Verkamannaflokksins. Það er alveg ljóst að tal hans fyrir þingkosningarnar í fyrra um að hætta á kjörtímabilinu hefur leitt til þess að ekki er talað um neitt annað nú en það hvenær hann einmitt muni hætta. Þó að Blair fari út fyrir landsteinana í opinbera heimsókn til Ástralíu losnar hann ekki við vangavelturnar. Enda viðurkenndi hann nýlega í viðtali að það hefðu verið mistök hjá sér að segjast ætla að hætta á kjörtímabilinu og fara ekki í næstu þingkosningar. Það tal hefur leitt af sér að menn velta vöngum yfir tímasetningu. Eins og ég sagði um daginn hafa vinsældir forsætisráðherrans dvínað verulega frá þingkosningum og hefur náð sögulegu lágmarki. Það verður æ greinilegra að það styttist í endalok valdaferil Blairs sem leitt hefur Verkamannaflokkinn í tólf ár og verið forsætisráðherra í níu ár.

Vinsældir Blairs halda áfram að minnka í kjölfar lánahneykslisins margfræga sem gekk yfir í mánuðinum. Innan flokksins heyrast nú æ háværari raddir um að Blair eigi að fara sem fyrst og hleypa fjármálaráðherranum Gordon Brown að völdum. Ekkert nema það geti bjargað flokknum úr öldudalnum. Í tjáði dyggur flokksmaður sig með þeim hætti að mæti Blair flokk sinn og arfleifð einhvers ætti hann að fara að huga að brottför eða allavega slá á umtalið með því að nefna tímasetningu brottfarar úr embættinu. Þangað til að hann gerði það myndi ekki verða um annað talað en hvenær hann færi og flokkurinn gæti ekki þolað meiri fjölmiðlapressu vegna forsætisráðherrans. Það er greinilegt að Blair á verulega í vök að verjast og þó að hann haldi út fyrir landsteinana eltir þetta mál hann á röndum og vont virðist aðeins verða verra fyrir hann. Enginn telur að Blair fari fyrir sveitarstjórnarkosningar í Bretlandi í maíbyrjun en menn telja við flestu að búast eftir þær.

Mitt í kosningaslagnum er ekki talað um neitt nema forsætisráðherrann og hvenær valdaskiptin verði í Verkamannaflokknum. Það er ljóst að kosningarnar verða prófsteinn á Blair og forystu hans eftir mikið umbrotatímabil á ferli hans seinustu vikur og mánuði. Í dag tjáði einn af hinum frægu baksveitarþingmönnum sem þrengt hafa að forsætisráðherranum eftir þingkosningarnar þá skoðun sína að biðin sé orðin óþolandi og skemmandi fyrir flokkskjarnann. Greinilegt er að mikill öldugangur er innan flokksins sem virðist aðeins versna. Tony Blair hefur ríkt lengi sem sterkur og afgerandi leiðtogi í breskum stjórnmálum. Það er alveg ljóst að þeir dagar eru liðnir og meira að segja flokksfélagar hans ýta á eftir tímasetningu brotthvarfs hans úr stjórnmálum - hvenær hann fari og Brown fái að taka við.

Já, það er svo sannarlega af sem áður var hjá Tony Blair og spunameisturum hans. Þeir geta með engu móti stjórnað umræðunni núna, ólíkt því sem lengst af var. Líkurnar á að Blair fari úr Downingstræti 10 fyrir árslok verða sífellt meira afgerandi.