Fyrsta embættisverk Björns - farið yfir stöðu mála
Í dag fer Björn Bjarnason dómsmálaráðherra, yfir sviðið í pólitíkinni í nýjasta pistlinum á heimasíðu sinni. Hann fjallar um þinghald seinustu daga og borgarmálin en í vikunni lét hann af störfum sem leiðtogi borgarstjórnarflokks Sjálfstæðisflokksins, enda sestur á ráðherrastól. Athyglisverð er greining hans á stöðu mála þar nú, enda brestirnir á R-listanum sífellt að verða greinilegri. Jafnframt birtist á vefnum fyrsta ræða hans sem dóms- og kirkjumálaráðherra. Hún var flutt í dag þegar hann opnaði sýningu um sögu Landhelgisgæslunnar, en það að hún sé opnuð um helgina er engin tilviljun enda sjómannadagurinn á morgun. Þegar ég las þessa ræðu sannfærðist ég enn betur um að réttur maður er kominn á réttan stað. Tel að Björn muni standa sig vel í þessu hlutverki eins og í öllu öðru.

Ljúfur þáttur hjá Gísla Marteini
Gaman var að horfa á þátt Gísla Marteins eins og venjulega á laugardagskvöldi. Líflegur og ferskur að vanda. Aðalgestur Gísla var Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir verðandi menntamálaráðherra. Alltaf gaman að hlusta á Þorgerði, enda geislar hún og verður virkilega gaman að sjá hana á ráðherrastóli. Veit ég af kynnum mínum af Þorgerði að hún er glæsilegur fulltrúi yngri kynslóðarinnar í flokknum og verður gaman að fylgjast með verkum hennar á ráðherrastóli. Koma ferskir vindar inn í forystusveit flokksins þegar hún verður komin í ríkisstjórn. Er hún hiklaust einn af framtíðarleiðtogum flokksins, tel mikilvægt að flokkurinn velji hana til forystu seinna meir. Aðrir gestir Gísla voru Þórhallur Gunnarsson annar umsjónarmanna hins magnaða morgunþáttar Stöðvar 2, Ísland í bítið, og Hreimur Örn Heimisson söngvari. Hljómsveit hans Land og Synir flutti lag í þættinum ásamt Á Móti Sól. Verður Gísli með þáttinn út næsta mánuð, en mætir síðan galvaskur eftir fríið að lokinni verslunarmannahelgi í ágúst. Besti sjónvarpsþátturinn í dag, alveg hiklaust!

Nýtt útlit á bloggsíðu
Fastagestir á bloggsíðunni hafa eflaust tekið eftir umtalsverðum breytingum sem átt hafa sér stað á síðunni í dag. Pælingar Stebba halda áfram af sama krafti og fyrr og við blasir hressileg andslitslyfting á síðunni, frísklegra og betra útlit. Taldi tímabært að hressa upp á útlit bloggsíðunnar, enda engu þar verið breytt frá því hún opnaði um miðjan október í fyrra. Hef skrifað reglulega hér um stjórnmál, kvikmyndir og ýmislegt fleira sem ég tel mikilvægt að ræða um. Eins og titillinn segir að þá tel ég mér ekkert mannlegt óviðkomandi! Hef oft heyrt að þessi titill lýsi mér mjög vel, enda hef ég jafnan þótt ófeiminn við að hafa skoðanir á hlutunum og tjá þá. Hef talið að hér sé ekkert mannlegt óviðkomandi og það sést vonandi á skrifunum.

Hinsvegar er ég ófeiminn við að tjá álit mitt á stjórnmálamönnum og það ætti ekki að fara framhjá neinum sem hingað lítur inn hvaða skoðanir ég hef á málefnum samtímans, pólitíkin er jú almennt mannlífið sjálft. Pólitíkin er bæði heillandi og frískandi málaflokkur sem öllum kemur við, það hafa allir sínar skoðanir og segja sína meiningu. Það sést vel á öllum þeim fjölda bloggsíðna sem til eru að fólk er ófeimið við að segja frá skoðunum sínum og jafnvel persónulegum háttum á óhikaðan hátt. Vegir bloggsins eru nefnilega órannsakanlegir, akur sem hvergi nærri hefur verið plægður að fullu. Endalaust er hægt að finna nýja vinkla á bloggmenningunni. Það er mjög ánægjulegt að taka þátt í henni og tjá sig af krafti. Það er mér t.d. nauðsynlegt að tjá mig með þessum hætti. Held þessu áfram af fullum krafti nú og vona að lesendum síðunnar líki breytingarnar og telji þær gott framfaraspor.

Ný heimasíða væntanleg
Það var í febrúar 2002 sem ég opnaði vefsíðu á huga.is og var þar að finna pistla mína og ýmsa fróðleiksmola. Þessi vefsíða varð fljótt mjög vinsæl og margir sem litu á hana. Hef ég síðan uppfært hana mjög reglulega og unnið að því sífellt að bæta hana, þann tíma sem hún hefur verið í gangi. Útlitsbreytingar hafa verið mjög litlar og taldi ég orðið tímabært að stokka þetta upp og fá mér almennilega heimasíðu sem væri sérhönnuð fyrir mig og fá mér eigið lén fyrir eigin heimasíðu. Fyrir tæpum mánuði ákvað ég að drífa í þessu og fékk mér lén og samdi við gott fyrirtæki um hýsingu á síðunni. Taldi ég engan betri í það verk að hanna síðuna en vin minn og flokksfélaga Árna Gunnarsson. Er mjög ánægður með útkomuna, mun Árni verða þarna vefstjóri og uppfæra síðuna.

Á sunnudag, 1. júní mun síðan opna formlega með pistli frá mér. Hef ég ákveðið að skrifa þar vikulega pistla um fréttavikuna og það sem mér þykir markverðast úr tíðindum liðinnar viku - það sem ég vil tjá mig um. Jafnframt munu birtast þarna pistlar sem ég skrifa fyrir flokksvefsíðurnar, frelsi.is og islendingur.is. Vona ég að fólk fylgist með síðunni og hvet jafnframt alla til að senda mér póst og koma með álit á síðunni og ræða málin ef eitthvað er. Vil endilega heyra skoðanir annarra á síðunni og pistlaskrifunum. Fylgist vel með á stebbifr.com á næstu vikum og mánuðum!

Hafsteinn Þór býður sig fram til formennsku í SUS
Á fundi með ungum sjálfstæðismönnum í Garðabæ á þriðjudag tilkynnti Hafsteinn Þór Hauksson að hann gæfi kost á sér til formennsku í Sambandi ungra sjálfstæðismanna, en nýr formaður verður kjörinn á þingi SUS í september. Núverandi formaður, Ingvi Hrafn Óskarsson, hefur lýst því yfir að hann sækist ekki eftir endurkjöri. Hafsteinn Þór er 25 ára laganemi og varaformaður Sambands ungra sjálfstæðismanna. Hann hefur setið í stjórn og áður varastjórn SUS frá árinu 1997. Þá hefur hann gegnt embætti formanns Hugins, félags ungra sjálfstæðismanna í Garðabæ. Hafsteinn Þór lauk stúdentsprófi frá Verzlunarskóla Íslands árið 1998 og er að ljúka laganámi við Háskóla Íslands. "Starf SUS hefur á síðustu tveimur árum einkennst af kosningabaráttu, vegna sveitarstjórna- og alþingiskosninga. Mikilvægt er að nýta næstu tvö ár vel og leggja áherslu á að virkja ungt fólk til stjórnmálaþátttöku og kynna hugsjónir sjálfstæðismanna um aukið frelsi einstaklingsins og minni ríkisafskipti," segir Hafsteinn Þór um helstu verkefni sem eru framundan. "Í samstarfi við aðra stjórnmálaflokka komast stefnumál sjálfstæðismanna ekki alltaf til skila og er því mikilvægt að ungir sjálfstæðismenn sinni áfram því hlutverki að vera samviska flokksins."

Vilhjálmur Þ. leiðtogi borgarstjórnarflokks Sjálfstæðisflokksins
Á fundi borgarstjórnarflokks sjálfstæðismanna, sem haldinn var í Ráðhúsi Reykjavíkur í gær kl. 16.00 var ákveðið að Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson borgarfulltrúi taki við hlutverki leiðtoga borgarstjórnarflokksins af Birni Bjarnasyni, dóms- og kirkjumálaráðherra og borgarfulltrúa. Björn Bjarnason mun áfram sitja í borgarstjórn en segir sig úr borgarráði. Hanna Birna Kristjánsdóttir borgarfulltrúi, tekur sæti Björns í borgarráði. Vilhjálmur sem er formaður Sambands íslenskra sveitarfélaga hefur verið borgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins frá 1982. Hann á að baki margvísleg störf fyrir flokkinn í borgar- og landsmálum og á þetta embætti vel skilið.

Úrslit kosninganna - ný ríkisstjórn
Úrslit alþingiskosninganna 10. maí sl. voru um margt athyglisverð. Athyglisverðustu niðurstöður þeirra voru á þá leið að Sjálfstæðisflokkurinn hélt stöðu sinni sem stærsti og öflugasti flokkur landsins. Og það þrátt fyrir að hart hafi verið sótt að honum og einkum leiðtoga hans. Samfylkingin bætti við sig nokkrum prósentustigum en náði ekki því fylgi sem henni var spáð í upphafi ársins, fyrst eftir að fyrrverandi borgarstjóri varð talsmaður flokksins í kosningabaráttunni. Framsóknarflokkurinn vann varnarsigur og hélt velli þrátt fyrir að hafa tekið djúpa dýfu í skoðanakönnunum eftir áramótin og um tíma verið á góðri leið með að þurrkast út. Með markvissum auglýsingum og kraftmikilli kosningabaráttu náði flokkurinn nokkurnveginn sínu fylgi frá 1999. VG missti mann og fékk ekki það mikla fylgi sem honum var spáð um tíma á seinasta kjörtímabili í skoðanakönnunum. Frjálslyndir bættu við sig tveim þingmönnum og nokkrum prósentustigum, en náðu ekki öllu því mikla fylgi sem skoðanakannanir sýndu nokkrum vikum fyrir kosningnar. Mikilvægasta niðurstaða kosninganna var þó hiklaust sú að ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks hélt velli með fimm þingmanna meirihluta. Stjórnin stóð semsagt af sér þá atlögu sem gerð var að henni.

Samfylkingin ætlaði að slá um sig fyrir kosningar og sótti Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur borgarfulltrúa, í Ráðhúsið, gerði hana að forsætisráðherraefni flokksins til að framkvæma pólitísk kraftaverk þar. Augljós markmið Samfylkingarinnar í kosningabaráttunni voru einkum þrenn; að fella ríkisstjórnina, verða stærsti flokkur landsins og koma Ingibjörgu Sólrúnu inn á þing úr fimmta sætinu í Reykjavík norður. Ekkert af þessu gekk eftir. Flokkurinn fékk svipað fylgi og hann var í, í skoðanakönnunum í desember 2002 þegar Ingibjörg Sólrún fór í landsmálin. Innkoma hennar breytti því engu þegar á hólminn kom. Þrátt fyrir fylgisaukninguna stendur Ingibjörg Sólrún nú eftir sem varaþingmaður og óbreyttur borgarfulltrúi. Ekki beint það hlutskipti sem að var stefnt. Eftir kosningarnar kom svo Össur Skarphéðinsson fram á sjónarsviðið eftir að hafa verið týndur að mestu í kosningabaráttunni og eignaði sér fylgisaukninguna, t.d. í Reykjavík norður. Hann sagðist ekki ætla að víkja af formannsstóli á landsfundi flokksins í haust og hefði til setu á honum stuðning Ingibjargar. Eins og flestir vita er hún lagin við að skipta um skoðanir og spurning hversu lengi sú stuðningsyfirlýsing stendur. Nú þegar eru farnar að heyrast háværar raddir innan flokksins að Ingibjörg eigi að fá formannsstólinn og Össur eigi að víkja. Ingibjörg Sólrún Gísladóttir er valdalaus eftir þessar kosningar. Ekki getur hún farið aftur í borgarstjórastólinn og því aðeins mögulegt að fara í landsmálin ef hún ætlar að halda áfram í pólitík. Ekki verður séð hvernig það á að ganga eftir á næstu árum nema þá að hún verði gerð að forystumanneskju flokksins eða einhver þingmanna í hennar kjördæmi víki. Ekki verður henni henni bjargað nema með björgunaraðgerðum innan flokksins. Sem fyrr verður væntanlega send björgunarþyrla eftir henni.

Eftir kosningarnar hófu Davíð Oddsson og Halldór Ásgrímsson, viðræður um áframhaldandi samstarf stjórnarflokkanna. Urðu þær viðræður árangursríkar. Þann 23. þessa mánaðar, 13 dögum eftir alþingiskosningar, tók við fjórða ráðuneyti Davíðs Oddssonar forsætisráðherra. Seinustu átta ár hafa þessir flokkar unnið saman og samstarfið verið farsælt. Það hefur umfram allt einkennst af heiðarleika og trausti milli forystumanna flokkanna. Sama ráðuneytaskipan verður áfram í stjórninni. 15. september 2004 verður sú breyting að Davíð Oddsson hættir sem forsætisráðherra og við tekur Halldór Ásgrímsson. Sjálfstæðisflokkur fær þá í sinn hlut embætti utanríkis- og umhverfisráðherra. Verða þá sjálfstæðismenn með sjö ráðherra en framsóknarmenn fimm. Davíð hefur sem forsætisráðherra í 12 ár verið áberandi og Sjálfstæðisflokkurinn aldrei verið sterkari en undir hans forystu. Hann er ótvíræður leiðtogi okkar sjálfstæðismanna. Sjálfstæðisflokkurinn hefur verið leiðandi aðili í þessu samstarfi og verður það áfram með stærri þingflokk og fleiri ráðherra. Hinsvegar er ljóst að Halldór Ásgrímsson býr yfir gríðarlegri reynslu, sem þingmaður og ráðherra. Hann er starfsaldursforseti Alþingis og hefur setið rúman hálfan annan áratug á ráðherrastóli, 8 ár sem utanríkisráðherra og 8 ár sem sjávarútvegsráðherra. Hann er því hæfur til starfans. Það er þó óneitanlega undarleg tilfinning að Sjálfstæðisflokkurinn, stærsti flokkur landsins leiði ekki stjórnina allt kjörtímabilið.

Á þessu kjörtímabili verða miklar breytingar á ráðherrahóp Sjálfstæðisflokksins. Björn Bjarnason hefur nú tekið sæti í ríkisstjórn að nýju, nú sem dóms- og kirkjumálaráðherra. Björn er einn af reyndustu þingmönnum flokksins, sat sem menntamálaráðherra í sjö ár og hefur jafnframt verið leiðtogi flokksins í borgarstjórn. Það kom vel í ljós í prófkjörinu í borginni í fyrra að staða hans er sterk innan flokksins. Á gamlársdag mun Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir setjast í stól menntamálaráðherra og taka við af Tómasi Inga Olrich. Það eru mjög góð tíðindi að Þorgerður setjist í ríkisstjórn, enda er hún vinsæl innan flokksins og nýtur mikils trausts flokksmanna. Hún verður glæsilegur fulltrúi flokksins í þessu ráðuneyti. 15. september á næsta ári verður svo Sigríður Anna Þórðardóttir umhverfisráðherra. Hún hefur sem þingflokksformaður og formaður utanríkis- og menntamálanefndar sannað getu sína og á ráðherrastólinn fyllilega skilið. Sólveig Pétursdóttir hættir sem ráðherra en verður forseti Alþingis í stað Halldórs Blöndals á miðju kjörtímabili. Sú endurnýjun sem nú á sér stað, bæði með nýjum þingmönnum á borð við Birgi Ármannsson, Guðlaug Þór, Sigurð Kára og Bjarna Benediktsson og svo með skipan Þorgerðar Katrínar í stól menntamálaráðherra, felur í sér ákveðin kynslóðaskipti. Þau kynslóðaskipti vekja upp ákveðna tilhlökkun til framtíðarinnar. Það verður fróðlegt að fylgjast með framgangi þessa fólks og annarra ungra lofandi sjálfstæðismanna á komandi árum.

Ráðherra á ný - góður pistill Björns
Á föstudag varð Björn Bjarnason dómsmálaráðherra í nýrri ríkisstjórn Davíðs Oddssonar rúmu ári eftir að hann lét af embætti menntamálaráðherra eftir að hafa setið á þeim stól í sjö ár, 1995-2002. Í athyglisverðum pistli á heimasíðu sinni rekur Björn aðdragandann að því að hann varð ráðherra á ný. Er mjög skemmtilegt að lesa pistilinn og kynnast atburðarásinni allt frá því á fimmtudagsmorgun er hann hitti formann flokksins að máli til kvöldsins er Davíð kom formlega með tillögur sínar að ráðherravali sem samþykktar voru samhljóða á þingflokksfundi í Valhöll. Eins og fyrr segir er rúmt ár frá því Björn lét af störfum sem ráðherra og varð leiðtogi borgarstjórnarflokks Sjálfstæðisflokksins. Á þessu ári hefur borgarstjórnarflokkurinn verið mjög öflugt afl í stjórnarandstöðu borgarinnar undir forystu hans og uppbyggingarstarfið sem mun enda með sigri sjálfstæðismanna í kosningunum 2006 hófst undir hans leiðsögn. Mikilvægt er að vanda vel valið á leiðtoga í stað Björns. Undarlegt er að heyra vinstrimenn bera saman ákvörðun Björns og það þegar Ingibjörg Sólrún Gísladóttir varaþingmaður og fyrrv. forsætisráðherraefni Samfylkingarinnar gekk á bak orða sinna um að fara ekki í þingframboð 2003 og sitja á borgarstjórastóli til 2006 á kosninganótt 2002. Fráleitt er að bera þetta saman, enda mun Björn sinna störfum sínum sem borgarfulltrúi áfram, því sem hann var kjörinn til samhliða setu í ríkisstjórn. Hann er ekki að svíkja borgarbúa á sama hátt og fyrrverandi borgarstjóri sem laug að borgarbúum svo eftir var tekið. Virðast vinstrimenn reyna allt til að bjarga ISG frá eigin örlögum. Seta Björns í borgarstjórn tekur mið af skyldum hans sem þingmanns og nú dómsmálaráðherra eins og þingmennskan hefur tekið mið af skyldum hans í borgarstjórn. Eins og fyrr segir var gaman að lesa pistilinn og jafnframt Vettvangsgrein ráðherrans á laugardag, þar sem hann fjallar um stjórnarmyndunina og söguleg tíðindi hennar. Vonandi mun Björn halda áfram skrifum sínum í Moggann á laugardögum, gaman að lesa þessar Vettvangsgreinar á laugardögum.

Tyrkir vinna Eurovision - frábær frammistaða Birgittu
Gaman var að horfa á söngvakeppnina í gærkvöldi. Uppúr stóð frábær frammistaða Birgittu Haukdal sem flutti framlag okkar Íslendinga óaðfinnanlega í Skonto-höllinni í Riga í Lettlandi og hóf keppnina, var fyrst á svið. Er ávallt erfitt að hefja leikinn, enda ávallt hætta á að margir hafi brugðið sér frá eða séu uppteknir við eitthvað stúss heima fyrir. Okkar manneskja var glæsileg og lagið komst vel til skila. Stigagjöfin var mjög spennandi, oft mjög óvænt og athyglisverð. Kom vel í ljós að nágrannaþjóðir launuðu vel frændsemina og kusu eftir hefðinni. T.d. var athyglisvert að fylgjast með stigagjöf Rússa sem voru trúir sínum nágrannaþjóðum. Stöllurnar í Tatu voru ekki eins stuðandi og margir héldu og voru óvenju lágstemmdar þegar þær fóru á svið. Tyrkir unnu keppnina með lagi sem minnti óneitanlega á Kiss Kiss með Holly Valance. Kom á óvænt að það lag og það sem kom frá Belgum skyldu keppa um hnossið að lokum, en Tatu stelpurnar urðu í þriðja sætinu. Verð ég að viðurkenna að ég taldi okkar lag eitt af fimm bestu lögunum í ár. Birgitta náði níunda sætinu, fékk 81 stig, rétt eins og lag Spánverja. Varð hún hærri en margir þeirra sem spáð hafði verið betra gengi, er ómögulegt að spá um úrslitin. Þau koma oftast nær verulega á óvart, t.d. nú og einnig seinustu tvö árin þegar Eystrasaltslöndin unnu keppnina. Getum við verið stolt af Birgittu. Hún gerði sitt besta og var glimrandi fín. Meira er ekki hægt að gera og árangurinn var mjög góður. Markmiðið var að lenda í topp tíu og það hafðist, sleppum við þarmeð við undankeppnina á næsta ári, förum beint í úrslitakeppnina. Það er mjög góður árangur. Skemmtilegt var að horfa á keppnina. Félagi Gísli Marteinn fór á kostum við að lýsa herlegheitunum. Gísli fær 12 stig fyrir góða skapið og keppnisandann. Koma soh!!

Fjórða ráðuneyti Davíðs Oddssonar tekur við völdum
Í gær urðu ríkisstjórnarskipti á Bessastöðum. Síðari ríkisráðsfundur fráfarandi ríkisstjórnar hófst klukkan 11. Þar létu Páll Pétursson og Sólveig Pétursdóttir formlega af ráðherraembættum. Páll eftir 8 ára setu sem félagsmálaráðherra og Sólveig eftir 4 ár á stóli dómsmálaráðherra. Klukkan 13:30 hófst ríkisráðsfundur þar sem ný ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks undir forsæti Davíðs Oddssonar tók við völdum. Er þetta fjórða ráðuneyti Davíðs í röð, en slíkt er einsdæmi á Íslandi, en Davíð hefur nú setið rúm 12 ár á stóli forsætisráðherra. Lengur en nokkur annar Íslendingur. Um miðjan septembermánuð á næsta ári mun hinsvegar Halldór Ásgrímsson taka við embætti forsætisráðherra af Davíð. Á fundinum tóku tveir nýjir ráðherrar sæti þeirra sem fyrr er getið. Björn Bjarnason fyrrv. menntamálaráðherra varð dómsmálaráðherra og Árni Magnússon varð félagsmálaráðherra. Eins og ég hef áður sagt frá munu frekari breytingar verða á ríkisstjórninni á næstu mánuðum. Á gamlársdag tekur Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir sæti sem menntamálaráðherra og Sigríður Anna Þórðardóttir verður umhverfisráðherra í september 2004. Jafnframt verður einn ráðherra Framsóknarflokksins að standa upp til að rýma fyrir sjöunda ráðherra Sjálfstæðisflokksins í september á næsta ári. Það eru því margar breytingar og jafnframt spennandi í vændum á ráðherraliðinu. Á mánudag kemur Alþingi Íslendinga saman í fyrsta skipti á nýju kjörtímabili.

Eurovision 2003 - stóra stundin í kvöld!
Stóra stundin er í kvöld hjá Birgittu okkar í Riga. Vona að henni gangi sem allra best, veit að hún mun gera sitt besta og verða okkur til sóma. Hvet alla til að lesa magnaða bloggsíðu félaganna Gísla Marteins og Loga Bergmanns sem lýsir vel stemmningunni hjá okkar fólki úti. Við vonum það besta með kvöldið.

3 ár á Innherjavefnum
Í dag eru 3 ár liðin frá því að ég skrifaði mitt fyrsta komment um stjórnmál á spjallvefinn Innherja á visir.is. Tíminn er fljótur að líða, hefur verið bæði lærdómsríkt og gaman að tjá sig þarna og heyra skoðanir annarra. Hef ég verið málsvari minna skoðana og ekki hikað við að verja það fólk sem ég treysti, t.d. í stjórnmálum. Hef ég oft heyrt að ég sé trúr mínum flokki þarna, vissulega er það rétt. Skammast ég mín ekki fyrir að verja mína stefnu og mitt fólk, rétt eins og aðrir gera þarna sýnist mér. Ætla ég að halda áfram að skrifa komment þarna eftir því sem mér finnst ástæða til að leggja orð í belg og tjá skoðanir mínar. Það er alltaf gaman að tjá skoðanir sínar á opinn vef og það undir nafni, tel réttast að standa og falla með skoðunum mínum og hef því í þessi þrjú ár notast við nafn mitt sem notandanafn.

Breytingar í ríkisstjórninni - uppstokkun
Í gærkvöld varð ljóst að talsverðar breytingar verða á ríkisstjórninni á kjörtímabilinu. Björn Bjarnason verður dómsmálaráðherra og Árni Magnússon félagsmálaráðherra í dag þegar ný stjórn tekur við á Bessastöðum eftir hádegið. Á gamlársdag verður Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir menntamálaráðherra og 15. september 2004 verður Sigríður Anna Þórðardóttir umhverfisráðherra. Líst vel á að fá þessar konur inn. Tómas Ingi Olrich hefur setið á þingi í 12 ár og verið menntamálaráðherra í tæp tvö ár þegar hann lætur af embætti á gamlársdag. Að honum er mikil eftirsjá en ekkert óeðlilegt að hann stefni í aðrar áttir. Hann fær starf sem hentar vel hans menntun og bakgrunni. Halldór Blöndal hefur setið á þingi í 24 ár og verður áfram forseti Alþingis. Situr á þeim stól til hausts 2005 er Sólveig Pétursdóttir tekur við. Það blasir því við að kjarnakonan Arnbjörg Sveinsdóttir taki sæti á þingi á kjörtímabilinu. Björn Bjarnason mun í framhaldi af þessu hætta sem leiðtogi borgarstjórnarflokks Sjálfstæðisflokksins. Það fer ekki saman að vera dómsmálaráðherra og leiðtogi í borgarstjórnarflokknum. Verður spennandi að sjá hver tekur við leiðtogahlutverkinu. Fer ég ekki leynt með að ég tel Gísla Martein Baldursson vera framtíðarleiðtoga okkar í borgarstjórn. Framundan er spennandi kjörtímabil í íslenskri pólitík og athyglisverðar breytingar á ráðherraskipan.

Stefnuyfirlýsing ríkisstjórnarinnar
Í stefnuyfirlýsingu ríkisstjórnar Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks, sem kynntur var í gær, er tekið mið af efnahagslegum stöðugleika, öflugu atvinnulífi og styrkri stjórn landsmála, sem við Íslendingar höfum orðið vitni að á undanförnum árum og leitt hefur af sér lengstu samfelldu kaupmáttaraukningu og hagsældar Íslandssögunnar. Markmið þeirrar ríkisstjórnar sem nú tekur við ætti að gleðja frjálslynda menn. Gerbreyting verður í skattamálum. Meðal annars er ráðgert að lækka tekjuskattsprósentu á einstaklinga um allt að 4%, fella niður eignarskatt, samræma og lækka erfðafjárskattog lækka virðisaukaskatt. Þá er fyrirhugað að auka möguleika almennings á skattfrjálsum viðbótalífeyrissparnaði. Ráðgert er að fylgja eftir heimild Alþingis um sölu á hlut ríkisins í Landssíma Íslands. Sala fyrirtækisins mun fara fram þegar markaðsaðstæður leyfa. Gert er ráð fyrir að í heilbrigðisþjónustunni verði hugað að því að nýta kosti ólíkra rekstrarforma og þjónustusamninga um einstaka þætti þar sem það á við til að tryggja ódýrustu og bestu þjónustu sem völ er á, en jafnframt að tryggja áfram jafnt aðgengi allra til að nota heilbrigðisþjónustu. Loks er fyrirhugað að byggja áfram á núverandi aflamarkskerfi með hóflegu veiðigjaldi við stjórn fiskveiða.

Davíð hættir á næsta ári - Halldór tekur við
Í dag urðu stórtíðindi í stjórnmálunum. Það varð þá ljóst að forsætisráðherraferli Davíðs Oddssonar mun ljúka eftir 15 mánuði, í september 2004. Þann 15. september 2004 tekur Halldór Ásgrímsson utanríkisráðherra við embætti forsætisráðherra í ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks sem verið er að mynda. Á þeim tímapunkti koma utanríkisráðuneytið og umhverfisráðuneytið í hlut Sjálfstæðisflokksins til viðbótar þeim ráðuneytum sem flokkurinn ræður nú yfir. Ekki verða breytingar á skiptingu ráðuneyta milli flokkanna núna. Davíð telur líklegast að hann sitji áfram í stjórn eftir september 2004, þá annaðhvort sem utanríkis- eða fjármálaráðherra. Að sögn Davíðs eru það einna helst sanngirnisrök sem mæli með því að þetta verði niðurstaðan. Flokkarnir hafi starfað saman í átta ár og séu að leggja á djúpið í róður til næstu fjögurra ára. Það sé ljóst að formaður Framsóknarflokksins hafi verið ráðherra i 16 ár, starfað í mörgum ráðuneytum, og hafi mikla reynslu. Nýr stjórnarsáttmáli Framsóknarflokks og Sjálfstæðisflokks var kynntur í þingflokkum síðdegis. Eftir langa fundi kom forsætisráðherra út með fréttirnar. Helsta niðurstaðan í stjórnarsáttmálanum er að sjávarútvegsmálin verða endurskoðuð, t.d. veiðiskylda, línutvöföldun tekin upp. Húsnæðislán verða hækkuð upp í 90% sem var eitt af kosningaloforðum framsóknarmanna. En framsóknarmenn þurftu að gefa eftir í skattamálum sem verða meira á nótum sjálfstæðismanna. Ný ríkisstjórn tekur við völdum á föstudag kl. 13:30. Nýjir ráðherrar verða valdir á morgun.

Fyrirlestur dr. Gerhard Sabathil á Akureyri
Á fimmtudag heimsótti Dr. Gerhard Sabathil, sendiherra ESB á Íslandi, Háskólann á Akureyri og flutti erindi þar sem hann fjallaði um sjávarútvegsstefnu ESB, stækkun sambandsins og samninga um stækkun EES. Í erindi sínu útilokaði Sabathil ekki að Íslendingar gætu fengið undanþágu í sjávarútvegsmálum, verði á annað borð gengið til viðræðna við sambandið um inngöngu Íslands. Um þessar mundir stendur yfir staðfestingarferli með þjóðaratkvæðagreiðslum í ríkjunum 10 sem stefna að því að ganga formlega í ESB 1. maí á næsta ári, en stjórnvöld þessara ríkja undirrituðu aðildarsamninga í Aþenu fyrr í vor. Ríkin sem hér um ræðir eru Eistland, Kýpur, Lettland, Litháen, Malta, Pólland, Slóvakía, Slóvenía, Tékkland og Ungverjaland. Flest þessara landa hafa veikan efnahag sem hefur gert inngöngu þeirra erfiðari, en þó koma menn auga á ýmis tækifæri við stækkunina m.a. í formi stærri markaða og meiri mannafla. Dr. Sabathil dró það fram í máli sínu, að lítil lönd hefðu hlutfallslega mikil áhrif innan Evrópusambandsins og reynslan sýndi að mikið tillit væri tekið til sérstöðu þeirra og benti í því sambandi á reynslu Slóveníu og Möltu. Hann kvaðst hafa skoðað sérstaklega hvaða ríki það væru sem hefðu fengið mestar undanþágur og sérsamninga í aðildarviðræðum og öfugt við það sem margir héldu, þá væru það fyrst og fremst litlu ríkin sem hefðu fengið undanþágur en ekki stærri ríkin. En áhrifin vegna fyrirhugaðrar stækkunnar sagði hann myndu koma fram á næstu árum. Á erindi sendiherrans mátti skilja að íslendingar gætu ekki útilokað viðræður við Evrópusambandið á þeim grundvelli að undanþágur vegna fiskveiðistjórnunar og sjávarauðlinda fengjust aldrei. Ekkert væri hægt að fullyrða um slíkt fyrr en samningaviðræður hefðu verið reyndar. Fór hann sérstaklega yfir samningaviðræður sambandsins við Möltu og taldi að íslendingar gætu haft þær til viðmiðunar, þar sem stjórnvöld á Möltu fóru fram á ýmsar varnalegar undanþágur frá reglum sambandsins og fengu þær samþykktar.

Undirstrikaði Sabathil í því sambandi að um varanlegar undanþágur væri að ræða enda hefðu aðildarsamningar þá stöðu að flokkast sem grunnnlög í ESB. Sendiherrann kom inn á yfirstandandi viðræður vegna stækkunar EES og þann hnút sem þeir samningar væru í vegna afstöðu Pólverja um að fá aukinn hluta innflutningskvótans í sinn hlut. Taldi hann aðspurður að trúlega væri lausn á því máli í sjónmáli, og vildi skipta vandanum upp í tvennt. Annars vegar stærð kvótans og sú hræðsla Pólverja við að lenda í hráefnisskorti fyrir fiskvinnslur sínar ef kvótinn kláraðist. Hins vegar væri það grundvallarspurningin um hvort hægt væri að mæta kröfu Pólverja um að fá sérstakan landskvóta, þ.e. að ákveðinn hluti kvótans yrði eyrnamerktur Póllandi. Sabathil taldi ólíklegt að það yrði látið eftir Pólverjum að fá landskvóta enda stangaðist slíkt á við grundvallarreglur ESB sem tollabandalags. Hins vegar taldi hann líklegt að við þessu yrði brugðist með þeim hætti að innflutningskvótar verði skilgreindir sem ársfjórðungskvótar, þannig meiri sveigjanleiki væri í kerfinu og minni hætta á að Pólverjar lentu í hráefnisskorti án þess að geta brugðist við því. Einnig taldi hann koma til greina að samþykktur yrði tiltekin neyðarréttur fyrir Pólverja, þannig að ef vinnslan þar í landi stæði frammi fyrir stöðvun vegna hráfefnisskorts myndu önnur ríki fallast á sérstakan tollfrjálsan neyðarinnflutningskvóta frá Íslandi og Noregi, án þess þó að slíkur neyðarkvóti gæfi fordæmi fyrir auknum kvóta almennt. Sendiherrann taldi ólíklegt að þessi mál myndu leysast fyrr en eftir þjóðaratkvæðagreiðsluna um ESB aðildina í Póllandi sem verður í byrjun júní, þar sem pólsk stjórnvöld vildu ógjarnan gefa eftir áður en farið væri í þá aðgerð. Hins vegar yrði að gagna frá þessum samningum strax eftir þá þjóðaratkvæðagreiðslu og áður en embættismannakerfið í ESB fer í sumarleyfi, ef takast ætti að koma málinu í sama staðfestingarferli hjá þjóðþingum aðildarríkja ESB og stækkunin sjálf fer í. Takist ekki að koma stækkun EES í sama staðfestingarferli og stækkun ESB, má búast við að EES samningurinn sé í uppnámi þar sem óvissa mun ríkja um hvernig hægt sé að framkvæma hann. Var þetta fróðlegur pistill en ansi einstrengingslegur eins og búast mátti sennilega við af kommissar ESB og málsvara þeirra.

Ný ríkisstjórn um miðja næstu viku
Ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks hélt velli í þingkosningunum 10. maí sl. Hefur hún fimm sæta meirihluta á þingi. Á þriðjudag hófust stjórnarmyndunarviðræður stjórnarflokkanna eftir að þingflokkarnir samþykktu að veita formönnum flokkanna umboð til að ræða endurnýjað samstarf. Sitja formenn og varaformenn flokkanna í viðræðunefnd um stjórnarmyndun. Undanfarna daga hefur gagnasöfnun farið fram og líklegt að vinnu við stjórnarsáttmála ljúki í byrjun næstu viku. Verður þá farið að ræða skiptingu ráðuneyta og lokafrágangi málsins. Skv. þessu munu æðstu stofnanir flokkanna ræða stjórnarmyndun um miðja næstu viku og ný stjórn taka við á miðvikudag eða fimmtudag í næstu viku. Líklegast er að Davíð Oddsson verði áfram forsætisráðherra í stjórninni. Um mitt kjörtímabilið er líklegt að hann hætti afskiptum af stjórnmálum og taki þá Halldór Ásgrímsson við embætti hans. Því blasir við að uppstokkun á ráðuneytum fari fram þá en ekki nú. Ef svo verður að Framsóknarflokkurinn fái embætti forsætisráðherra um mitt kjörtímabilið mun Sjálfstæðisflokkurinn fá bæði fjármála- og utanríkisráðuneyti þá og jafnframt sjö ráðherra af 12, svipaða skiptingu og var síðast þegar framsóknarmaður leiddi slíkt samstarf 1983-1987 þegar Steingrímur Hermannsson var forsætisráðherra. Eiginleg uppstokkun mun þá fara fram um mitt kjörtímabil en ekki núna, því verður engin teljandi breyting á ráðuneytaskipan fyrr en þá.

Nýtt íbúðahverfi á Akureyri
Í dag tók Kristján Þór Júlíusson bæjarstjóri, fyrstu skóflustunguna í Naustahverfi á Akureyri en Naustahverfi er nýtt hverfi fyrir ofan flugvöllinn og á að rísa á svæði frá suðurenda bæjarinns að Kjarnaskógi. Áætlað er að Naustahverfi byggist upp á 15 árum og áætlaður íbúafjöldi verður 6-8 þúsund manns í 2300-3000 íbúðum þegar það verður fullbyggt. Hverfið skiptist upp í tvö skólahverfi og eina kirkjusókn. Rammaskipulag Naustahverfis var unnið af Kanon arkitektum á árunum 1998-2000 á grunni verðlaunatillögu þeirra í hugmyndasamkeppni frá vorinu 1997. Höfuðmarkmiðið með nýja skipulaginu er að skapa nýtt hverfi í framhaldi af núverandi byggð, þar sem gott er að búa og starfa. Kjarnagata mun liggja í gegnum hverfið með íbúðum ásamt þjónustu, verslunum og stofnunum. Húsagerðir verða margvíslegar, með áherslu á sambyggð sérbýli, t.d. íbúðir sem hafa sérinnganga en eru sambyggð eða tengd með einhverjum hætti. Kanon arkitektar hafa unnið deiliskipulag 1. áfanga Naustahverfis út frá markmiðum rammaskipulagsins, en þar er gert ráð fyrir samtals 327 íbúðum ásamt grunnskóla og leikskóla. Í þeim áfanga sem nú er verið að hefja byggingaframkvæmdir í eru alls 158 íbúðir en búið er að úthluta lóðum fyrir 143 íbúðir. Gatnaframkvæmdir við næsta áfanga, þar sem fyrirhugaðar eru 169 íbúðir, hefjast á næstu dögum. Lóðum í þeim áfanga verður úthlutað fyrri hluta sumars og verða þær byggingarhæfar 1. nóvember n.k. Fyrsta byggingin sem ráðist var í í hinu nýja hverfi er fjögurra deilda leikskóli, sem tekinn verður í notkun 18. ágúst næstkomandi, áður en fyrstu íbúar hverfisins flytja inn. Þá mun nýr grunnskóli rísa við hlið leikskólans þegar íbúafjöldi hefur náð tilsettu marki. Í hverfinu verður einnig lögð áhersla á umferðaröryggi og góðar og öruggar gönguleiðir auk þess sem frá upphafi byggðar mun bærinn gróðursetja skjólbelti til að bæta búsetuumhverfi fyrir væntanlega íbúa.

Úrslit þingkosninganna 2003
Úrslit þingkosninganna liggja nú ljós fyrir. Niðurstaða þeirra er á þá leið að Framsóknarflokkurinn vinnur varnarsigur, Sjálfstæðisflokkurinn tapar fylgi eftir 12 ára stjórnarsetu en heldur sess sínum sem stærsti flokkur landsins, Samfylkingin vinnur á en ekki eins mikið og upphaflega var spáð, vinstri grænir dala og Frjálslyndir eflast og fá helmingi stærri þingflokk. Ætla að fara aðeins yfir úrslit kosninganna. Flokkurinn bætir við sig þeim ungu mönnum sem unnu prófkjörssigra í fyrra sem er mér mjög að skapi. Hinsvegar detta kraftmiklar þingkonur út sem er mjög miður. Mikil vonbrigði voru niðurstöður kosninganna hér í Norðausturkjördæmi, þar duttu því miður út þingkonur okkar, Abba og Sigga. Undir lok kosningabaráttunnar kom vel í ljós að við vorum að tapa verulegu fylgi til Framsóknarflokksins miðað við seinustu kannanir. Undir lok baráttunnar varð okkur ljóst að fólk vildi endurnýjun á listann, þær raddir komu ekki fyrr en á seinni stigum og listinn hafði verið ákveðinn. Framundan er algjör uppstokkun á forystusveit flokksins í mínu kjördæmi og að mínu mati algjörlega nýtt lið verður að taka við forystunni. Það er mitt mat að Kristján Þór Júlíusson ásamt yngra fólki eigi að taka við stjórn flokksins í kjördæminu á komandi árum. Persónulega mun ég leggja mitt af mörkum við þá uppstokkun. Gleðiefni var hinsvegar góð útkoma í Suðvesturkjördæmi þar sem við héldum okkar fimm mönnum og í Norðvestur þar sem Sturla stóð af sér mótvindinn. Niðurstaðan í borginni eru vonbrigði en þar erum við þó enn stærsti flokkurinn með 9 þingmenn samtals.

Halldór Ásgrímsson fékk góða kosningu í Reykjavík og fer inn við annan mann. Siv og Jónína fá góða kosningu. Sigurvegari kosninganna af hálfu Framsóknar er hinsvegar Valgerður Sverrisdóttir sem fer inn með þrjá með sér í sínu kjördæmi (þar á meðal yngsta þingmann landsins frá 1934, Birki Jón) og er klárlega orðin leiðtogakandidat í flokknum þegar Halldór hættir. Guðni kemur veikur út í sínu kjördæmi, en Valgerður trompar og ég tel líklegast að hún verði formaður flokksins á eftir Halldóri, hennar staða hefur styrkst gríðarlega. En Framsókn er klárlega með pálmann í höndunum þegar kemur að stjórnarmyndun. Ingibjörg Sólrún komst sem betur fer ekki inn á þing og mun ekki leiða næstu ríkisstjórn hvernig svo sem fer, hún er ekki lengur inn í myndinni sem forsætisráðherraefni. Hún getur á næstu árum einbeitt sér að einhverju öðru en forystustörfum í pólitík. Samfylkingin vann sigra í Suðurkjördæmi og í Reykjavík norður en tapar í Norðvestur og missa þar mann. Í Norðaustur komst Lára Stefánsdóttir ekki inn. Inn kemur ungt Samfylkingarfólk sem á framtíðina fyrir sér. Steingrímur J. og VG bíða skipbrot og missa dampinn. Tel líklegt að þessa flokks bíði að þurrkast út í næstu kosningum, hann missir flugið og tapar manni. Frjálslyndir Stækka þingflokkinn um helming og bæta við nýju fólki á þing. Guðjón fer inn við annan mann og Gunnar Örlygsson og Magnús Þór fara báðir inn. Athygli vekur að flokkurinn fær engan mann í borginni, semsagt fer dóttir stofnanda flokksins, Margrét, ekki inn á þing, sem hljóta að vera vonbrigði fyrir flokksmenn.

Niðurstaða: Stjórnin heldur velli og mun sitja áfram tel ég. Uppstokkun verður hinsvegar á ráðuneytum og tel ég ekki ólíklegt að formenn stjórnarflokkanna skipti kjörtímabilinu með sér í forsætinu. Ekki ólíklegt að mannaskipti verði. Annars fer stjórnarmyndun nú af stað og athyglisvert hvernig hún fer. Mitt mat er að stjórnin muni sitja áfram, hún heldur velli og flokkarnir eiga að halda áfram samstarfinu. Verð að lýsa yfir vonbrigðum mínum með að vinkonur mínar þær Lára Margrét, Ásta, Arnbjörg og Sigga nái ekki inn, að þeim er mikill sjónarsviptir á þingi. Þessar kjarnakonur stóðu sig vel á þingi og ég vona að þeim farnist vel á nýjum vettvangi. Framundan eru spennandi dagar í pólitíkinni við stjórnarmyndun.

Skýrar línur - verum blátt áfram í dag
Kosningabaráttu við alþingiskosningarnar 2003 lauk í gærkvöldi með umræðum forystumanna þeirra flokka sem bjóða fram á landsvísu, í alþingishúsinu. Komið er að þeim tímapunkti að fólk gangi að kjörborðinu og velji fulltrúa sína á Alþingi Íslendinga næsta kjörtímabilið. Kaus í morgun í Oddeyrarskóla á Akureyri, þar er sól og blíða og góð stemmning í fólki. Í dag verður skorið úr um það hvort Sjálfstæðisflokkurinn verður áfram í forystu landsmála. Þau tæki sem sjálfstæðismenn hafa alltaf haldið fram að reynist best hafa skilað þjóðinni hagsæld án fordæma í Íslandssögunni. Frelsi einstaklingsins, ábyrgð í ríkisfjármálum og hófleg skattheimta hafa verið einkunnarorð Sjálfstæðisflokksins í þeim ríkisstjórnum sem flokkurinn hefur veitt forystu frá árinu 1991. Nú er sótt að Sjálfstæðisflokknum sem aldrei fyrr, þrátt fyrir árangurinn sem náðst hefur. Rökin gegn stjórn Sjálfstæðisflokksins byggjast á veikum grunni en það þýðir ekki að sjálfstæðismenn þurfi ekkert að óttast. Að Íslendingum steðjar sú ógn, að vinstristjórn komist til valda og glutri niður árangrinum og misnoti tækifærin sem eru til sóknar.

Sjálfstæðisflokkurinn hefur í hyggju að framkvæma eftirfarandi á næsta kjörtímabili; lækka tekjuskatt um 4%, afnema eignarskatta, lækka um helming virðisaukaskatt á matvæli, bækur, húshitun, rafmagnskostnað og öðru sem tilheyri lægri virðisaukaskattsþrepinu, hækka barnabætur um 2000 milljónir króna, lækka öll skattþrep erfðafjárskatts og auka skattfrelsi vegna viðbótar framlaga í lífeyrissparnað. Hingað til hafa sjálfstæðismenn ekki lofað beinum skattalækkunum fyrir kosningar en hafa þó lækkað þá samt. Um er að ræða bein loforð okkar sem við munum efna ef okkur verður falin stjórn á þjóðarskútunni næsta kjörtímabil. Eins og formaður flokksins sagði sjálfur í ræðu á landsfundi eru sjálfstæðismenn ekki aðeins umræðustjórnmálamenn heldur fyrst og fremst athafnastjórnmálamenn. Skattalækkunartillögur flokksins munu allar verða lögfestar í einu lagi á fyrsta haustþingi eftir kosningar. Þar munu dagsetningar verða nefndar um hvenær breytingarnar tækju gildi á kjörtímabilinu. Greinilegt er að lítill samhljómur er á milli leiðtoga stjórnarandstöðuflokkanna í kosningabaráttunni og hafa þau talað í margar áttir í þeim umræðuþáttum sem þau hafa verið saman í. Þau virðast eiga mjög fátt sameiginlegt. Talsmaður Samfylkingarinnar slær úr og í frá einum sjónvarpsþætti til annars og virðist að mörgu leyti endurspegla vel þann flokk sem hún er í. Ætti að nægja að líta á skattamálin í þeim efnum. Nú virðist fjölþrepa tekjuskatturinn fokinn út í veður og vind. Eins og fyrr segir er leiðtogaþrenning stjórnarandstöðunnar ekki traustvekjandi, en ljóst er að hún er sá kostur, sem kjósendur hafa gegn leiðtogum stjórnarflokkanna þegar velja skal forystu til næstu ára. Kostirnir í komandi kosningum eru mjög skýrir; viljum við áframhaldandi stöðugleika eða stjórnleysi að hætti vinstri manna í margra flokka stjórnum frá fyrri tíð. Svo einfalt er það!

Sjálfstæðisflokkurinn gengur til kosninga í dag stoltur af þeim árangri sem Íslendingar hafa náð og sannfærður um að ef áfram verður haldið á sömu braut bíði okkar allra enn frekari ávinningur. Miklar breytingar hafa orðið á íslensku þjóðfélagi á undanförnum árum. Þær hafa leitt til hagsældar og bættra lífskjara langt umfram það sem gerst hefur í nálægum löndum. Umgjörð atvinnulífsins er nú betri en áður, starfsskilyrði þess hagstæðari, skattar almennings og fyrirtækja lægri og svigrúm til athafna meira en áður. Tekist hefur að treysta forsendur velferðarkerfisins með öflugu atvinnulífi á grundvelli stöðugleika í efnahagsmálum. Saman höfum við náð árangri og getum verið bjartsýn á framtíð okkar og Íslands á komandi árum. Varðveitum stöðugleikann á komandi árum. Glutrum ekki árangri undanfarinna ára niður, sköpum ný tækifæri og farsæla framtíð til hagsbóta fyrir alla. Með því að kjósa Sjálfstæðisflokkinn og Davíð Oddsson áfram til forystu í landsmálunum stöndum við vörð um stöðugleikann. Ég hvet landsmenn til að vera blátt áfram í dag og kjósa Sjálfstæðisflokkinn á kjörstað. Framtíð þjóðarinnar er í okkar höndum, tryggjum að áfram verði haldið á braut farsældar í landinu okkar, landi tækifæranna. Áfram Ísland!

Staðreyndir um skattamál
Athyglisvert hefur verið að fylgjast með umræðu um skattamál í kosningabaráttu seinustu mánaða og viknar. Þar hefur t.d. Samfylkingin hamrað á því að núverandi ríkisstjórnarflokkar séu flokkar skattahækkana og hafa með undarlegum hætti reynt að auglýsa sig sem flokka skattalækkana. Það sem eftir stendur er þó sú staðreynd að Sjálfstæðisflokkurinn hefur ekki hækkað skatta á þessu kjörtímabili, eins og Samfylkingin með stuðningi fréttamanna Stöðvar 2 hafa reynt að halda fram. Þeir sem reyna að koma því að í umræðunni að skattar hafi verið hækkaðir geta þó ekki bent á neinn skatt sem hefur hækkað, enda ljóst að í stjórnartíð Sjálfstæðisflokksins hafi skattar þvert á móti lækkað. Pólitískir andstæðingar Sjálfstæðisflokksins reyna eftir fremsta megni að slá ryki í augu fólks með ósannindum. Staðreyndir málsins eru þær að eignaskattur hefur verið lækkaður um helming og sérstakur eignaskattur verið lagður af. Fríeignamörk hafa verið hækkuð nokkuð. Sjálfstæðisflokkurinn stefnir að því að afnema eignaskatta algjörlega á næsta kjörtímabili ef hann verður við stýrið á þjóðarskútunni áfram. Á kjörtímabilinu hefur hátekjuskattur verið lækkaður úr 7% niður í 5% og viðmiðunarmörkin verið hækkuð nokkuð. Reyndar er hátekjuskattur rangnefni hið mesta á þessum skatt, enda lendir miðtekjufólk innan marka hans. Frá alþingiskosningunum 1999 hefur skattfrádráttur vegna viðbótarlífeyrissparnaðar aukist um helming, sem leiðir til langtímasparnaðar og á verulegan þátt í því að draga úr bæði verðbólgu og viðskiptahalla, sem um leið hefur dregið úr þenslu í efnahagslífinu. Húsaleigubætur hafa verið gerðar skattfrjálsar. Tekjuskattur verið lækkaður um 4%. En athyglisvert er að tekjuskatturinn var 32,8% þegar vinstri stjórn fór frá vorið 1991, en er nú tólf árum síðar 25,75%. Matarskatturinn var lækkaður úr 24,5% í 14% fyrir tæpum áratug og afnám tolla á grænmeti hafa skilað sér vel til neytenda. Þessar ráðstafanir hafa komið öllum verulega til góða.

Það er margsannað að skattbyrði er hérlendis með því lægsta sem gerist meðal aðildarríkja OECD. Komið hefur fram að skattbyrði fjölskyldu með tvö börn, þar sem annar makinn er heimavinnandi, er –3,2%, sem þýðir svo aftur á móti að fjölskyldan fær meira greitt til baka frá samfélaginu, en hún greiðir til þess með sköttum. Til samanburðar er skattbyrði sambærilegrar fjölskyldu í Danmörku 30,5%. Það er því ekki hægt að skilja málflutning stjórnarandstöðunnar um að skattar hafi hækkað hérlendis í valdatíð Sjálfstæðisflokksins og Davíðs Oddssonar. Það sem er þó athyglisverðast af öllu því sem átt hefur sér stað frá 1991 er sú staðreynd að kaupmáttur launa hefur hækkað um þriðjung frá árinu 1994 og verðbólga með því lægsta sem almennt gerist meðal vestrænna þjóða. Það er því öllum ljóst sem líta á málin og staðreyndirnar að almenningur hérlendis hefur notið ríkulega afraksturs af traustri efnahagsstjórnun hérlendis. Framundan eru meiri skattalækkanir ef réttir aðilar sitja að völdum næstu árin. En hverjir eru réttir aðilar mætti sjálfsagt spyrja sig. Að sjálfsögðu er það Sjálfstæðisflokkurinn sem hefur verið kjölfestan í stjórn landsins seinasta áratuginn. Sjálfstæðisflokkurinn er og hefur alla tíð verið flokkur skattalækkana. Ekki eru vinstri flokkarnir þekktir fyrir að lækka skatta, svo mikið er alveg víst. Það hefur verið stíll vinstri stjórna að þær endast ekki út heilt kjörtímabil, engin þeirra hefur setið fjögur ár samfleytt. Samnefnari þeirra hefur verið þrenn lykilatriði; há verðbólga, háir skattar og stórauknar skuldir ríkisins. Frá 1988-1991, á valdatíma síðustu vinstri stjórnar rýrnaði kaupmáttur launa landsmanna um rúm 10%. Fyrrverandi borgarstjóri er orðinn talsmaður Samfylkingarinnar og reynir nú með nýrri ímyndarhönnun að flýja misheppnaða valdasetu sína í Ráðhúsinu. Það sem einkenndi valdaferil hennar sem stóð í rúm átta ár voru skattahækkanir og veruleg aukning skulda. Þrátt fyrir fögur fyrirheit í upphafi um lækkun skulda borgarbúa er reyndin sú að skuldirnar hækkuðu um 1100% í valdatíð hennar. Reykvíkingar skulda mest allra í samanburði við nágrannasveitarfélögin. R-listinn hækkaði fasteignaskatta og útsvarsprósentu borgarinnar verulega. Öllu var þessu stjórnað af fyrrverandi borgarstjóra sem nú reynir að koma fram á sviðið sem fulltrúi nýrra tíma og leiðtogaefni þeirra gömlu flokka sem áður fyrr voru táknmynd glundroða í efnahagslífinu. Hún ætlar að reyna að flýja fortíð sína og komast til valda í landsmálunum með nýja glansmynd að leiðarljósi svo allir gleymi fyrri verkum hennar sem forystumanneskju í borgarstjórn. Það þýðir þó ekki, enda hefur hún sannað sitt innra eðli með setu sinni í valdastóli í borginni.

Á morgun hafa landsmenn skýrt val. Þar stendur baráttan á milli svikinna loforða, hærri skulda og verðbólgu að hætti vinstri manna og eða hagsældar og betri lífskjara á þeirri braut sem Sjálfstæðisflokkurinn hefur markað. Sjálfstæðisflokkurinn er sá flokkur sem treystir best fólkinu í landinu fyrir að taka eigin ákvarðanir; hann er táknmynd frelsis og þess að fólk móti eigin framtíð og hafi sitt svigrúm. Hann er flokkur skattalækkana. Staðreyndirnar segja allt sem segja þarf. Sjálfstæðisflokkurinn er rétti kosturinn, nú sem ávallt áður. Kjósum blátt áfram á laugardaginn - Áfram Ísland.

Baráttukonur á þing
Snarpri kosningabaráttu er að ljúka. Komið er að þeim tímapunkti að fólk gangi að kjörborðinu og velji fulltrúa sína á Alþingi Íslendinga næsta kjörtímabilið. Sjálfstæðisflokkurinn gengur til komandi kosninga stoltur af þeim árangri sem Íslendingar hafa náð og sannfærður um að ef áfram verður haldið á sömu braut bíði okkar allra enn frekari ávinningur. Miklar breytingar hafa orðið á íslensku þjóðfélagi á undanförnum árum. Þær hafa leitt til hagsældar og bættra lífskjara langt umfram það sem gerst hefur í nálægum löndum. Umgjörð atvinnulífsins er nú betri en áður, starfsskilyrði þess hagstæðari, skattar almennings og fyrirtækja lægri og svigrúm til athafna meira en áður. Tekist hefur að treysta forsendur velferðarkerfisins með öflugu atvinnulífi á grundvelli stöðugleika í efnahagsmálum. Saman höfum við náð árangri og getum verið bjartsýn á framtíð okkar og Íslands á komandi árum. Varðveitum stöðugleikann á komandi árum. Glutrum ekki árangri undanfarinna ára niður, sköpum ný tækifæri og farsæla framtíð til hagsbóta fyrir alla. Ég hvet kjósendur í Norðausturkjördæmi til að kjósa Sjálfstæðisflokkinn og tryggja með því kjör Arnbjargar Sveinsdóttur og Sigríðar Ingvarsdóttur. Það er mikilvægt að þessar kjarnakonur í baráttusætunum nái kjöri í komandi kosningum. Þær hafa á kjörtímabilinu unnið af krafti að hag almennings í kjördæminu. Með því að kjósa Sjálfstæðisflokkinn til forystu í Norðausturkjördæmi á laugardag tryggjum við að þessar baráttukonur haldi áfram sínum góðu verkum.

Kjósum blátt áfram á laugardaginn. Áfram Ísland!

Nú ríður á að taka þátt
Á síðustu dögum kosningabaráttunnar bendir ýmislegt til þess að Sjálfstæðisflokkurinn sé að treysta fylgi sitt á landsvísu. En hér í kjördæminu virðist ekki ganga eins vel ef miða á við kannanir. Það verður að taka kannanir með nokkrum fyrirvara, þær gefa til kynna stöðu mála þegar þær eru gerðar en eru ekki spár um niðurstöðu kosninga. Það er mikilvægt að hafa þessa staðreynd í huga dagana fram að kosningum. Það er enn möguleiki á því að hafa áhrif á úrslit þeirra. Kannanirnar mega ekki rugla fólk svo í ríminu að það líti svo á að það sé algerlega fyrirséð hver niðurstaðan verður Sjálfstæðimenn hafa litið svo á að Arnbjörg Sveinsdóttir alþingismaður væri trygg inn á þing. En nú virðist stefna í að það sé óvíst. Það er ekki orðum aukið að mikill sjónarsviptir væri að henni af alþingi en menn mega heldur ekki gleyma því að hún hefur lagt allt í sölurnar í þessari kosningabaráttu. Það kostar vinnu og fyrirhöfn að tryggja Sjálfstæðisflokknum góða útkomu úr þessum kosningum. Flokkurinn hefur verið forystuafl á Norðurlandi eystra og átt fyrsta þingmann kjördæmisins síðastliðin fjögur ár. Í nýju kjördæmi, Norðausturkjördæmi, er eðlilegt að flokkurinn verði forystuafl, leiði kjördæmið. En til þess að svo verði þarf að vinna vel, trúa því að sigurinn sé mögulegur en skilja um leið að það verður að hafa fyrir honum. Það er ekkert öruggt fyrr en kjörstað hefur verið lokað. Af hverju er svona mikilvægt að Sjálfstæðisflokkurinn fái gott gengi í þessum kosningum? Sjálfstæðisflokkurinn hefur farið með landstjórnina síðustu tólf árin og síðustu átta árin með framsóknarmönnum. Þessi ár hafa verið farsæl landi og lýð. Á þessari stundu er líka fyrirsjáanlegt að næstu fjögur til sex ár geta fært landi og lýð hagsæld sem gerir mögulegt að lækka skatta en á sama tíma að styrkja velferðarkerfið. Það er óvenjulegt að vera við lok kjörtímabils í svo góðri stöðu. Það er hægt að glutra henni niður til dæmis með því að leggja í glæfraför á borð við fyrningaleið í sjávarútvegi. Í þessu kjördæmi bæði viljum við og þurfum að leggja okkar af mörkum til þess að koma í veg fyrir það.

Staðreyndir um sjávarútvegsmál
Í kosningabaráttunni hefur undanfarna daga mikið verið rætt um sjávarútvegsmálin og greinilegt að á þessum málaflokki eru skiptar skoðanir. Umræða um stefnuna í þessum málaflokki hefur allt í einu fangað athygli fjölmiðla og almennings. Sennilega er ástæðan sú að Samfylkingin hefur rofið það samkomulag sem gert var í auðlindanefndinni á sínum tíma um að standa saman um auðlindagjaldið og önnur ástæða hlýtur að vera sú að Frjálslynda flokknum helst betur á fylgi en nokkur gerði ráð fyrir. Vinstri grænum hefur ekki tekist að ná athygli með stefnu sinni í þessum málaflokki. Stjórnarandstöðuflokkarnir tala mikið um breytingar á kvótakerfinu en tala að öðru leyti út og suður á einkar óábyrgan hátt. Í gærkvöldi var Ingibjörg Sólrún Gísladóttir gestur í spjallþættinum Tæpitungulaust. Þar sagðist hún ekki telja að það skipti máli hvort afskrifuð yrðu 5 eða 10% kvótans ár frá ári, eða bara eitthvað annað. Hún virkaði ekki sannfærandi þegar hún talaði um sjávarútvegsmál og greinilegt að bæði hún og hennar flokkur eru strönduð í þessu máli og bjóða upp á mjög óábyrga stefnu. Í morgun voru frambjóðendur frá stjórnarandstöðuflokkunum gestir í Íslandi í bítið. Voru þeir þar spurðir um afstöðu til þeirrar hugmyndir Samfylkingarinnar um að bjóða upp væntanlega 30.000 tonna aukningu í þorski. Þar töluðu þeir í margar áttir, eins og venjulega. Árni Steinar Jóhannsson sagðist vera ósammála þessu, það þyrfti byggðatengingu. Brynjar Sigurðsson sagðist ekki vilja tjá sig um það fyrr en eftir kosningar. Ellert Schram sagði að þetta væri leið markaðarins með göllum hans og kostum. Og þetta eru flokkarnir sem ætla að starfa saman í næstu ríkisstjórn, eftir því sem formaður Samfylkingarinnar hefur sagt að hann stefni að framar öllu öðru, komist hann í þá aðstöðu að ráða för við stjórnarmyndun.

Frá 1984 hafa Íslendinga stýrt sókn í fiskinn í sjónum með kvótakerfi sem gengur út á það að stjórnvöld ákveða leyfilegan heildarafla á hverju ári og hver útgerð fær síðan heimild til að veiða sama hlutfall afla og á árinu á undan. Þetta kerfi hefur tryggt skynsamlega sókn í fiskistofna á Íslandsmiðum og gert sjávarútvegsfyrirtækjunum kleift að haga rekstri sínum þannig að hann skilaði hagnaði. Tillögur frjálslyndra ganga út á sóknarmark, ákveða hve marga daga má sækja sjóinn á hverju ári. Ef hugmyndin er að gera þetta með gamla laginu þar sem öllum er heimilt að sækja sjóinn í td. 200 daga á ári þá er það einfaldlega ótækt. Það er reynsla af slíku kerfi og hún er vond. Tillögur Samfylkingarinnar ganga út á að fara svonefnda fyrningarleið. Þá er kvótakerfinu haldið óbreyttu nema að útgerðirnar þurfa að bjóða í kvótann á hverju ári og greiða afgjald til ríkisins. Þessi tillaga mun þýða erfiða tíma fyrir flest fyrirtæki í sjávarútvegi og sjávarbyggðirnar úti um land verða fljótlega á herljarþröm. Það virðist hafa tekist að koma þeirri hugmynd inn hjá stórum hluta þjóðarinnar að verið sé að gefa útgerðarmönnum tugi milljarða á hverju ári með því að ákveða kvótann. Það er fráleit skoðun. Til að koma í veg fyrir algera kollsteypu á sínum tíma ákváðu yfirvöld að setja umferðarreglur um kvótann. Umferðarreglur úthluta ekki bifreiðum til ökumanna, löggjöf um fiskveiðar úthlutar ekki kvóta. Útgerðarmenn hafa veiðireynslu og upphaflega fengu þeir kvóta á grundvelli hennar. Síðan hafa þeir keypt sinn kvóta af öðrum útgerðum. Hlutverk ríkisins er einungis að framfylgja umferðarreglunum um kvótann. Þeir sem halda því fram að ríkið færi útgerðarmönnum að gjöf milljarða eign í kvóta stunda stjórnmál öfundarinnar.

Frjálslyndi flokkurinn vill taka upp sóknarmarkskerfi í stað aflamarkskerfis. Sóknarmarkskerfi er óhagkvæmt og leiðir til sóunar verðmæta. Það stuðlar að offjárfestingu í skipum, tækjum og búnaði, eykur hættu á ofveiði fiskistofna. Það hefur í för með sér minni gæði afurða, eykur hættu á markaðir erlendis tapist, stuðlar að byggðaröskun, leiðir til brottkasts afla og mun stórskaða efnahag sjávarútvegsins og lífskjör fólks. Frjálslyndir vilja heimila öllum óheftar veiðar með handfærum á smábátum. Með ólíkindum er að framboð sem gerir út á slíkan boðskap mælist með eitthvað fylgi, enda er þetta atlaga að fiskveiðistjórnun á Íslandsmiðum. Afleiðingar stjórnlausra veiða eru margvíslegar; þær leiða til ofveiði fiskistofna, aflaheimildir þeirra smábáta sem fyrir eru verða verðlausar, smábátaútgerðum í landinu verður mismunað komist þessi tillaga til framkvæmda og veðhæfni smábátaútgerðarinnar hrynur og leiðir til gjaldþrots fyrirtækja og fjölskyldna. Frjálslyndi flokkurinn vill taka veiðiheimildir af flestum íslenskum fiskiskipum og láta þau fá sóknardaga í staðinn. Innan Samfylkingarinnar slær forystan úr og í þessum málum og talar um eitt í dag og annað á morgun. Þegar talað er um hversu mjög eigi að fyrna kvótann er talað um tölur allt uppí 10% og niður úr. Kristján L. Möller hefur þó talið sjálfan sig niður í 2,5%. Þeir fá að leika sér strákarnir meðan þeir eru fyrir norðan og láta sér detta margt í hug. En af og til tekur Ingibjörg Sólrún í þá. Hún tók af skarið í Fjarðabyggð, þegar hún sagði, að hæfilegt væri að taka 5-10% af kvótanum á ári og selja á uppboði. Síðan yrði kvótinn veðsettur til 5 ára í senn. Þeir félagarnir Einar Már og Kristján tala sem minnst um þetta hér í Norðausturkjördæmi. Þeim líst ekki á þetta. Þögn þeirra er mikil þegar stefnu Samfylkingarinnar í sjávarútvegsmálum ber á góma. En Ingibjörg hefur lagt línurnar með því sem hún sagði í sjónvarpsþætti í gær. Það á að fyrna kvótann a.m.k. um 5-10%, eða annars virtist henni ekkert umhugað um hversu mjög, það kæmi bara í ljós. Þvílíkur hráskinnaleikur hjá Samfylkingunni þegar rætt er um einn mikilvægasta málaflokk okkar sem hér búum. Fyrningartal Samfylkingarinnar myndi koma harkalega niður á íbúum á landsbyggðinni ef af yrði.

Varðveitum stöðugleikann í sjávarútvegsmálum með atkvæði okkar á laugardaginn. Kjósum Sjálfstæðisflokkinn – Áfram Ísland.

Svigrúm til skattalækkana
"Sjálfstæðisflokkurinn hefur boðað frekari skattalækkanir. Það eru góð tíðindi að það skuli ekki aðeins unnt heldur er það blátt áfram nauðsynlegt til þess að viðhalda stöðugleika og sátt í þjóðfélaginu. Það liggur nú fyrir, að á næstu fjórum árum muni hagvöxturinn verða 12-13%. Það er bæði sjálfsagt og eðlilegt, að þjóðin fái sinn skerf af þessum ávinningi. Það getum við gert með því að lækka skattana. Þannig vex kaupmátturinn í landinu án þess að verðbólgunni sé hleypt lausri. Efstu menn á listum stjórnmálaflokkanna skiptust á skoðunum í Stöð 2 og Skjá 1 á sunnudag. Öll þrjú, Kristján L. Möller, Steingrímur J. Sigfússon og Valgerður Sverrisdóttir, voru með ónot út af þessum skattahækkunum. Töldu að ekki væri hægt að auka velferð í landinu með því að lækka skatta! Á tímabili leit meira segja svo út sem þau væru komin í stjórnarmyndunarviðræður um þetta stórmál sitt, að ekki mætti lækka tekjuskattinn um 4%! Það gefur tilefni til að rifja upp, að þegar síðasta vinstri stjórn skildi við 1991 voru staðgreiðsluskattarnir yfir 40%. Á síðasta kjörtímabili voru þeir lækkaðir niður í rúmlega 38%. Sjálfstæðisflokkurinn vill lækka þá enn um 4% eða niður í 34%. Og það er sjálfsagt mál að gera það. Við höfum ráð á því af því að vel hefur verið haldið um ríkisfjármálin og af því að það er vöxtur og viðgangur í öllum greinum þjóðfélagins."

Stórtónleikar í Höllinni
Á sunnudag kl. 16:00 verða haldnir í Íþróttahöllinni á Akureyri stórtónleikar þar sem koma fram meðal annarra Kristján Jóhannsson tenór og Kristinn Sigmundsson bassi. Tilefnið er að Sinfóníuhljómsveit Norðurlands er nú að ljúka sínu tíunda starfsári og á efnisskránni er Requiem (Sálumessa) eftir Giuseppe Verdi. Auk þeirra Kristjáns og Kristins syngja einsöng Björg Þórhallsdóttir sópran og Annamaria Chiuri mezzósópran. Í kórhlutverkinu eru þrír kórar: Kór Akureyrarkirkju, Kór Langholtskirkju í Reykjavík og Kammerkór Norðurlands. Stjórnandi á tónleikunum er Guðmundur Óli Gunnarsson, aðalhljómsveitarstjóri Sinfóníuhljómsveitar Norðurlands. Tónleikarnir eru samvinnuverkefni Sinfóníuhljómsveitar Norðurlands og Kirkjulistaviku í Akureyrarkirkju. Sinfóníuhljómsveit Norðurlands sem hélt sína fyrstu tónleika 24. október 1993 var stofnuð upp úr Kammerhljómsveit Akureyrar sem starfað hafði frá 1987. Hljómsveitin hefur aukið starfsemi sína hægt en örugglega með auknum fjárframlögum. Fyrir utan tónleikahald á Akureyri og í nágrannabyggðum hefur SN staðið fyrir skólatónleikum á svæðinu frá Húsavík vestur í Skagafjörð. Þetta tíunda starfsár hefur verið viðburðaríkt. Það hófst með tónleikaferð til Grænlands þar sem haldnir voru fernir skólatónleikar, einir tónleikar fyrir eldri borgara og tvennir stórir kvöldtónleikar. Tónleikarnir voru haldnir í samvinnu við Grænlendinga, bæði kóra, einleikara og tónskáld. Þetta framtak vakti mikla ánægju á Grænlandi og komu um 1500 áheyrendur á þessa tónleika. Síðan hefur hver viðburðurinn rekið annan með tónleikum í hverjum mánuði og má þar nefna tónleika með ýmsum einleikurum eins og Sigrúnu Eðvaldsdóttur, Aladár Rácz, Jóhanni Friðgeiri Valdimarssyni og Pál Barna Szabó.

Í desember voru aðventutónleikar að venju og á þeim léku með hljómsveitinni um 60 suzukinemendur víða að af landinu auk þess sem flutt var jólaævintýrið „Snjókarlinn“ . Síðustu fjögur árin hefur SN flutt ævintýri með sögumanni á aðventutónleikum og m.a. látið skrifa nýtt verk fyrir hljómsveitina í þessu skyni. Endurvaktir voru Vínartónleikar í janúar og í mars voru tónleikar með Sinfóníettu þar sem m.a. var frumfluttur nýr Víólukonsert eftir Óliver Kentish sem Guðmundur Kristmundsson víóluleikari lék með hljómsveitinni. Og nú er hápunktur þessa afmælisárs framundan með flutningi á Requiem eftir G. Verdi. Sálumessuna samdi Verdi á árunum 1869 til 1874 og var hún frumflutt í Markúsarkirkjunni í Mílanó 22. maí 1874 undir stjórn tónskáldsins. Tilurð sálumessunnar var dálítið óvenjuleg. Við andlát ítalska tónskáldsins Rossini vaknaði hugmynd um að fá helstu tónskáld Ítalíu til að semja sameiginlega sálumessu til minningar um hann. Verdi samdi þá þáttinn Libera me, en vegna fjárskorts og annarra erfiðleika varð aldrei af þessum minningartónleikum. Verdi sendi vini sínum Libera me þáttinn til skoðunar og lauk hann miklu lofsorði á tónsmíðina og hvatti Verdi til að fullgera sálumessu. Þetta stórbrotna verk var frumflutt hér á landi í Reykjavík 1968 undir stjórn dr. Róberts Abrahams Ottóssonar og nú er það flutt í fyrsta skipti á Norðurlandi með um 130 manna kór og 70 manna hljómsveit auk fjögurra einsöngvara. Það má segja að þetta sé margföld hátíð því það er okkur auðvitað sérstakt ánægjuefni að meðal einsöngvaranna eru tveir Akureyringar, þau Björg Þórhallsdóttir og Kristján Jóhannsson. Þá er það ekki síður hátíðarefni að Kristján Jóhannsson og Kristinn Sigmundsson syngja báðir á þessum tónleikum, en það er ekki oft sem tónlistarunnendum hér á landi gefst kostur á að hlýða á þessa glæsilegu söngvara á sömu tónleikunum. Kristján kemur líka færandi hendi, því það er fyrir milligöngu hans að ítalski mezzósópraninn Annamaria Chiuri verður með á þessum tónleikum.

Áfram Ísland - kosningayfirlýsing Sjálfstæðisflokksins 2003
Sjálfstæðisflokkurinn gengur til komandi kosninga stoltur af þeim árangri sem Íslendingar hafa náð og sannfærður um að ef áfram verður haldið á sömu braut bíði okkar allra enn frekari ávinningur. Miklar breytingar hafa orðið á íslensku þjóðfélagi á undanförnum árum. Þær hafa leitt til hagsældar og bættra lífskjara langt umfram það sem gerst hefur í nálægum löndum. Umgjörð atvinnulífsins er nú betri en áður, starfsskilyrði þess hagstæðari, skattar almennings og fyrirtækja lægri og svigrúm til athafna meira en áður. Jafnframt hefur tekist að treysta forsendur velferðarkerfisins með öflugra atvinnulífi á grundvelli stöðugleika í efnahagsmálum. Þannig hefur verið lagður grunnur að betri kjörum aldraðra og öryrkja, jafnframt því sem framlög til heilbrigðismála, menntunar og rannsókna hafa verið aukin. Sameiginlega höfum við Íslendingar náð miklum árangri. Við getum verið bjartsýn á framtíð Íslands og ætlum að skipa því áfram í fremstu röð. Við verðum að gæta þess að glutra ekki niður því sem áunnist hefur heldur halda áfram að skapa ný tækifæri. Í alþingiskosningunum 10. maí leitum við sjálfstæðismenn eftir umboði þínu til að fá að þjóna landi okkar, landi tækifæranna, áfram.

Vika til kosninga - spennandi barátta
Í dag er vika til alþingiskosninga á Íslandi. Seinustu daga hefur verið mikið líf verið í kosningabaráttunni hér í Norðausturkjördæmi og mikið um að vera. Á þriðjudag var skyrfundur með framhaldsskólanemum þar sem Tómas Ingi og Sigríður ræddu við nemendur og kynntu stefnu okkar og svöruðu þeim spurningum sem nemendur höfðu fram að færa, var sá fundur mjög gagnlegur. Á fimmtudagskvöld stóðum við ungir sjálfstæðismenn hér á Akureyri fyrir stjórnmálaumræðum á Kaffi Akureyri með ungum frambjóðendum, skoruðum þá á hólm. Mættu fulltrúar allra flokka nema Samfylkingarinnar til fundarins, þeir afboðuðu þátttöku sína. Voru þarna Hilmar Gunnlaugsson frá Sjálfstæðisflokknum, Brynjar S. Sigurðsson fyrir Frjálslynda flokkinn, Hlynur Hallsson fyrir VG, Birkir Jón Jónsson fyrir Framsókn og Halldór Brynjar Halldórsson frá Nýju afli. Var þessi fundur langur en gagnlegur og flestir sáttir við hann. Það að Samfylkingin hafi ekki sent fulltrúa af sinni hálfu á fundinn segir meira en mörg orð um unga frambjóðendur á lista þeirra hér. Í gær vorum við svo á fullu að vinna í utankjörfundarkosningunni, en við höfum rætt við nemendur héðan sem eru fyrir sunnan, sjómenn, fólk erlendis og marga fleiri. Framundan er lokaspretturinn, seinasta vikan og mikilvægt að vel verði unnið þá og tryggt að boðskapur okkar fólks nái til kjósenda áður en þeir taka ákvörðun um hverjum skal treysta fyrir stjórnartaumunum næstu 4 árin.

Staðreyndir um menntamál
Mikið hefur verið rætt um menntamál í þessari kosningabaráttu, enda mikilvægur málaflokkur. Athyglisvert hefur verið að heyra neikvæðan málflutning Samfylkingarinnar og frambjóðenda hennar í þessum málaflokki. Finnst mér með ólíkindum, að Samfylkingin telji sér hag af því að draga upp svarta mynd af stöðu menntamála fyrir þessar kosningar, sá áróður er að mínu mati síst til þess fallinn að vekja traust á þeim, sem hann flytur. Hann er í fullkomnu ósamræmi við staðreyndir, sem blasa við öllum óhlutdrægum mönnum. Hafa Samfylkingarmenn látið þau undarlegu orð falla að íslenskt menntakerfi sé "fjársvelt". Staðreyndin er þó sú að útgjöld til menntamála með því hæsta sem þekkist í veröldinni. Útgjöld til menntamála eru í dag 14 milljörðum meiri á ári miðað við 1995, og erum í topp 5 í heiminum í þeim efnum. Það er öllum hollt að fara yfir staðreyndir málsins. 14,5% útgjalda hins opinbera fara til menntamála hér á landi. Þetta hlutfall er hvergi hærra í allri Evrópu. Samkvæmt nýjustu upplýsingum Hagstofu Íslands voru heildarútgjöld Íslendinga til fræðslumála 6,3% af landsframleiðslu. Af öllum ríkjum heims er hlutfallið einungis hærra í Bandaríkjunum, Kanada, Svíþjóð og Danmörku. Mikil áhersla hefur verið á menntamál hér á landi undir forystu Sjálfstæðisflokksins, eins og sjá má af því að útgjöld hins opinbera til menntamála sem hlutfall af landsframleiðslu hafa vaxið úr 4,2%-4,4% um og eftir 1990 í 5,75% nú. Andstæðingar Sjálfstæðisflokksins hafa ennfremur reynt á undarlegan hátt að gera lítið úr stefnu okkar í menntamálum.

Háskólum á Íslandi hefur fjölgað úr 3 í 8 á síðustu árum. Framboð á námi og valfrelsi hefur aukist verulega. Sett hefur verið ný metnaðarfull námskrá fyrir leikskóla, grunnskóla og bóknámsdeildir framhaldsskóla. Ráðist hefur verið í verkefni í tengslum við tungumálakunnáttu, fartölvuvæðingu, rafræna menntun, upplýsingatækni og fatlaða, fjar- og dreifnám, skólastarf og lýðræði, einelti, konur og vísindi, menntun nýbúa og fleira og fleira. Óhætt er að fullyrða að notkun upplýsingatækni í skólastarfi og aðgengi Íslendinga á námi óháð búsetu (fjarnám) sé með því besta sem gerist í heiminum í dag. Umtalsverð aukning hefur orðið á útgjöldum til rannsókna og þróunar á Íslandi á síðustu árum, en þau eru áætluð 9,3 milljarðar króna árið 2003. Lögfesting laga um Vísinda- og tækniráð, laga um opinberan stuðning við vísindarannsóknir og laga um opinberan stuðning við tækniþróun og nýsköpun í þágu atvinnulífsins staðfesta vilja ríkisstjórnarinnar til að auka veg menntunar, vísinda og rannsókna sem leggur grunn að nýsköpun í atvinnulífinu. Sífellt fleiri komast að þeirri niðurstöðu að menntun sé fjárfesting, á seinustu árum hefur orðið áberandi aukning nemenda á háskólastigi. Í fyrra hófu rúmlega 14.000 manns nám á háskólastigi en það er um 14% aukning frá árinu áður. Í samræmi við auknar þarfir í menntamálum jók ríkisstjórn Davíðs Oddssonar framlög til menntamála um 34%. Undir forystu Björns Bjarnasonar steig ríkisstjórnin stórt og mikilvægt skref í framtíðarmálum háskóla því árið 1998 tóku ný lög um háskóla gildi. Þessi lög urðu til þess að gerbreyting hefur orðið á skipulagi og starfi háskóla á Íslandi. Lögin gefa einkareknum háskólum viðunandi starfsaðstæður og grundvöll til reksturs og á sama tíma draga úr útgjöldum ríkisins með rekstrarsamningum og kennslusamningum. Í kjölfarið hafa skólar eins og Viðskiptaháskólinn á Bifröst, Listaháskóli Íslands og Háskólinn í Reykjavík vaxið úr grasi. Þessir skólar hafa valið til sín ákveðinn fjölda nemenda sem greiða skólagjöld fyrir hverja önn, sem nemendur geta fjármagnað hjá Lánasjóði íslenskra námsmanna (LÍN).

Frjálsræði það sem Sjálfstæðisflokkurinn kom á í menntamálum með því að ýta undir starfsgrundvöll einkareknu háskólanna er síður en svo sjálfgefið. Það er síður en svo á stefnuskrá allra stjórnmálaflokka að auka svigrúm einstaklinga á þessu mikilvæga sviði. Við höfum séð það í Reykjavík hvernig R-listinn hefur þrengt að einkareknum skólum t.d. Ísaksskóla og Landakotsskóla. Allir muna hvernig Samfylkingin fór með einkarekna skólann í Hafnarfirði, sú starfsemi og þróunarstarf var barið niður. Hið sama yrði uppi á teningnum á öðrum skólastigum, ef vinstri flokkarnir fengju forystu í menntamálum. Þá yrði leitast við að hneppa allt og alla í fjötra ríkisafskipta og færa þessi mál til fortíðar. Framkvæmdir, þróun og nýjar og ferskar hugmyndir eiga sér framtíð ef Sjálfstæðisflokkurinn fær til þess stuðning kjósenda. Höldum áfram á sömu braut í menntamálum.